Geceye baktığında beton yığınlarından çekebiliyorsan gözlerini,
Gökyüzünün eriştiği kadar tuzla buz olacak bütün caddeler, sokaklar, şiirler.
Şiirler unutulur mu sahiden?
Unutmayı hatırlamakla pekiştirmiş bir insanın,
Yıldızlara ulaştığında sol gözünden akan bir gözyaşıyla kanda kokabilir bütün salıncaklar, tahterevalliler.
Parmaklarımı seyret, bu gece dilim susacak olsa da, parmaklarım kan kussada dansını kesmemeye mütekerrirler yine.
Çok karamsar, çok çocuksu, az kirlenmiş, fazla kazancı olduğunu sanıp aslında hepsini yok etmiş.
Beyninde onlarca ninniler, beyninde onlarca üzeri gömülmüş çocukluğunda kalmış bütün melodiler.
Karamsar.
Fazlasıyla karamsar.
Sorgusunu sual edemeyecek kadarda korkak bazen.
Aynaya baktığında elleri titrek giderken yüzüne,
yaşını haykırdığında son bulur ya çocukluğu
-kimse bilmez.
Bir tanıma çeşidi dahi değildir,
Başkalarının gözlerinde çizdiği kederi anlayamadığın kadar,
gözlerinden tanıştığı kadarını ezber haline getirmek.
Sağlıklı da değil sahi.
Çıtırından bir delirme sebebi.
Karanlığın içinde kendini kaybetmiş büyümeye inat gitmiş ufacık eller.
Şimdilerde neyse, mezarına beraberinde götüreceği onlarca şizofreni sebebi sesler.
Melodiler, melodiler.
Ruhunu beslerken, insanları gömmene eşlik edecek o tatlı katil melodiler.
Şaraplar sunmalıydık, kahveyle harmanını çekerken.
Şiirler ve şarkılar kadar denk getirmeliydik şu lanet olası iki şeyi.
Birinde yıllar yılı hatrın kalmalıydı bende,
Diğeriyle yıllar yılı katlamalıydım seni kalacağın eşsiz güzellikte.
Tutulmaz çünkü kötü nedenler, unutulur-silinir-yok edilir.
Yaşını hissetmediğin kadar kaldığın kötülüklere bu zafer benim dercesine
unutulur bütün kötülükler.
Şömineler, alevler.
Ne önemi var bir evden başka bir eve adım atmanın
Çatıya deliler gibi üşüyerek çıkmayacaksak,
Tenin tenime ateş olmayacaksa, ısıtmayacaksa bir kimyasalın yerini tutamayacak kadar
ne kadar değer kadehler, şaraplar, tüm içkiler.
Bana yıldızları öğretmeyeceksen bir çılgınlık yapıp
unuttuğum en güzel yerlerinden.
Unuttuğum en güzel hikayelerden çıkmayacaksak yeniden
-yeniden- yerine yenilerini koymayacak, ne kadar değer?
Şarap dediğin yıllara eş değer.
söylenilmez ki öyle herkese, kadehime bir de senin kadehin dokunsun diye.
Nitelendirme hatalarından biridir ki,
Kadehime kadehinin dokunduğu yerde bütün yıldızlar birbirine girer.
Tenin bedenime eş değer.
Uzun kelimeleri es geçemedim, yanlış anlaşılmamak adına
yanlış tarihlerin, yanlış kuramların, yanlış olacak her yazılı silahın bir anlık sonsuz ölümle biteceğini bildiğimden.
